Vandaag had ik, samen met ongeveer twintig anderen, toelatingsdag aan AKV St. Joost in Breda. Aangezien ik daar graag illustratie wil gaan doen, zorgde ik dat ik goed voorbereid was, maar eigenlijk komt het bij de opdrachten die je daar moet doen aan op je tekenkwaliteiten, ruimtelijk inzicht e.d. - eigenschappen die je gedurende je leven ontwikkelt. Ik had natuurlijk wel er voor gezorgd dat mijn portfolio goed in elkaar zat (genoeg werken en ook schetsen en dummy's meegenomen, alles een beetje geordend) en veel uren in de thuisopdracht gestopt. Er waren veel verschillende mensen, met allemaal verschillende manieren van werken en denken. Het was leuk en interessant om te zien hoe iedereen dezelfde opdracht op een andere manier aanpakte, en ik heb ook even gespiekt bij de andere portfolio's. Iedereen had een eigen tafeltje als werkplek, maar dat mocht je op elke plaats in de ruimte zetten waar je wilde, dus al snel ontstonden er tafeleilandjes.
Ik zal binnenkort zowel een filmpje waarin ik laat zien wat ik met de thuisopdracht ("iets repareren wat kapot was") gedaan heb, als een aantal foto's van vandaag op deze site zetten. Ik zou het graag vandaag al uploaden, maar het benodigde kabeltje (van mijn camera naar USB) is momenteel ergens anders. Dat hebben jullie dus nog te goed van mij.
Het was een leuke dag, die eigenlijk best wel snel voorbij ging. Bij aankomst mocht je je portfolio op een toegewezen tafeltje uitstallen, want het was de bedoeling dat die bekeken zou worden als jij aan de opdrachten aan het werken was, dus jij er zelf niet bij was. Toen ik naar de andere zaal liep, voelde het wel even alsof ik mijn werk zo zielig in de steek liet, eerlijk gezegd. 's Ochtends hadden we een 3D-opdracht, en 's middags een 2D-opdracht. Ik geef eerlijk toe dat ik 2D veel sterker ben dan 3D, en ik denk dat ik op dat punt ook beter gescoord heb. In de loop van de middag werden we één voor één geroepen voor een kort gesprekje over je motivatie e.d. terwijl je bij je portfolio stond. De mevrouw vertelde mij dat mijn portfolio zeker in orde was, en dat het team met plezier had gebladerd. Ze vond het leuk dat ik soms humor in mijn werkjes verwerk en ze zei dat ik een "fijne tekenhand" had. Dankzij mijn nieuwe roze jurkje met nieuwe retroschoenen leek het net alsof ik een poppetje was dat zó uit mijn eigen illustraties kwam. Dat vond ik wel leuk. Het was dan ook meer een kwestie van hoe ik de opdrachten zou uitvoeren, want voor de rest zag ze me wel al rondlopen op de academie.
Fijn gevoel na vanmiddag, tot het moment dat ik besefte dat ik nog een week moet wachten voor ik te weten kom of ze me willen hebben of niet. STRESSSSSSS.
Ter afsluiting van dit blogje een klein versje:
Rusten in de trein, als de avond valt.
De wiebelde trein die je zachtjes in slaap sust
en je bent je nergens meer van bewust
tot je met je kop tegen het raam aan knalt
