Beeldverhaal en portret

Tijd voor een nieuwe update over mijn schoolwerk, nu we alweer twee weekjes verder zijn. Veel plaatjes dit keer! Twee van de drie onderdelen van de overkoepelende opdracht lopen al best redelijk: het beeldverhaal en het portret over/van onze machtige vrouw. Het derde onderdeel, de digitale uitgave, daar ben ik wel al over aan het nadenken maar ik heb nog niks concreets bedacht.

Over het beeldverhaal: ik had in eerste instantie het plot niet al te ingewikkeld gemaakt, omdat ik verwacht had dat ik dan veel te veel beelden nodig zou hebben. Nu moet het beeldverhaal uit minimaal tien beelden bestaan en is er niet echt een maximum vastgesteld, maar toch wil ik zo net boven de tien zitten, niet meer. Ik moet leren iets duidelijk te verbeelden zonder overbodig veel ruimte in te nemen, vind ik zelf. Ook wil ik niet/geen tekst gebruiken; ik ga (waarschijnlijk) leestekens gebruiken, in tekstballonnen, alleen om het verschil in spraakzaamheid tussen de twee personages (Imelda en Ferdinand Marcos) aan te duiden. Inhoudelijke strekking moet ongeveer uit de plaatjes af te leiden zijn. Toch moet ik nu wat meer beelden gebruiken, het storyboard aanvullen, omdat ik anders niet genoeg heb. Een paar vellen (zoals beloofd) die ik reeds vol getekend/geschetst heb met ideetjes voor de uitwerking van mijn beeldverhaal. Let op: dit is lang niet alles! Ik heb nog een heleboel a4'tjes met schetsjes in een map zitten die ik nog niet gefotografeerd heb. We tekenen/schilderen wat af op de academie, zeg.

Mijn (tweede versie) "Story Map"

Wat we moeten maken: "verhaal van de gekozen machtige vrouw ... historisch/biografisch, en hoe ze haar macht heeft misbruikt. Je kunt er voor kiezen een specifieke periode uit haar leven uit te beelden maar het moet wel een afgerond geheel zijn, dwz. met een 'kop en een staart'. Het beeldverhaal bestaat uit minimaal 10 beelden in combinatie met tekst voor een spread in de NRC Nect." Wat je uitbeeldt hoeft niet per se precies zo te zijn gebeurd; wat belangrijk is, is dat je in het beeldverhaal een stelling plaatst - jouw visie of interpretatie van die vrouw. Nu heb ik Imelda Marcos gekozen, en ik verbeeld haar als de dominante vrouw van Ferdinand. In mijn wereldje maak ik haar tot de eigenlijk machthebber; niet Ferdinand deelde de lakens uit, had de Filipijnse touwtjes in handen (wat bestaan er trouwens belachelijk veel stomme uitdrukkingen om "het hebben van macht" mee te verwoorden), maar zij. De situatie is als volgt: in 1965 wordt Ferdinand verkozen tot de tiende president van de Filipijnen. In mijn beelden zie je hoe zij een speldje met de Filipijnse vlag eerst bij haarzelf opsteekt, en zichzelf bekijkt, om het daarna bij Ferdinand op te spelden. Zij geeft hem instructies en schreeuwt tegen hem en hij geeft geen weerwoorden, of er is slechts een tekstballonnetje te zien met wat puntjes. Hij lacht steeds een beetje dommig. Zij trekt hem een stropdas aan, veel te strak, waardoor hij bijna stikt, maar hij verweert zich niet. Dan duwt zij hem richting het podium waar het volk hem toe zal juichen. In het laatste beeld staat hij voor het volk, en zij kijkt van achter de coulissen toe, met een voldane, duivelse glimlach; een blik die niet veel goeds voorspelt.

Ik zal werken in beelden, niet in kaders. Ik houd niet zo van kaders. Het verhaal wil ik in aparte stukken uitwerken met Oost-Indische inkt op groot formaat (of in ieder geval groter dan het uiteindelijk moet zijn want ik wil het verkleinen zodat er veel detail in komt te zitten) en dan digitaal kleuren toevoegen en schaduw creëren in Photoshop. Het wordt vrij sterk zwart-wit-rood maar dus wel nog met een paar tinten schaduw er doorheen. Ik had een paar kleine testjes gedaan en zo wil ik het ongeveer (alleen dan secuurder, dit was snel hatseflatsgedoe) uitwerken:

  

Op woensdagmiddag hebben we de eerste weken modeltekenen gehad, en nu is dat overgegaan in modelschilderen, ook weer in kaders. Je moet zelf bepalen welk deel van wat je ziet schildert en hoe je dat wilt verbeelden. Je mag het model (ook als ze helemaal niet lijkt op jouw machtige vrouw) een beetje omvormen zodat je het beeld kunt gebruiken voor enerzijds je beeldverhaal of anderzijds je portret. Van tevoren maakten we achtergrondjes door het grote vel papier al richtingsloos te bekliederen met verf. Dan heb je al een basis van waaruit je de rest kunt opbouwen en is het meteen één geheel. Zelf was ik over de eerste keer schilderen niet echt tevreden - ik had ook nog nooit naar de waarneming geschilderd, überhaupt nog nooit op een ezel geschilderd (ik leg mijn doeken altijd neer op tafel). Vorige week beschilderden we ook maar één vel, deze week hadden we tijd voor twee (omdat we al zelf voorafgaand aan de les achtergrondjes hadden moeten schilderen). Deze week voelde ik me ook al wat vrijer om het model (dat qua afkomst wel een beetje lijkt op Imelda Marcos) op mijn papier een Imelda-kapsel te geven. Ik heb ook beide weken een beetje geëxperimenteerd met kleurtjes, omdat het kan.

19 september, schets

19 september, schildering

26 september, schildering a

26 september, schildering b

Als onderdeel van/voorbereiding op het portret wordt van ons verwacht dat we een hout- of linoleumsnede maken. Dat was al weer lang geleden, maar erg leuk om te doen! Lekker hardhandig bezig zijn met het maken van een beeld. Gelukkig geen snijwonden maar helaas wel een blaar opgelopen met al dat gutswerk. Zie hier het resultaat van een eerste proefdruk, maar ik ga nog een beetje experimenteren met andere soorten papier, dat ook nog een beetje voor- of nabewerkt/gekleurd is. Ik heb één klein foutje gemaakt bij het gutsen (wat nog best meevalt voor mijn lompe doen), kun je het vinden?

Terwijl ik aan mijn linoleumsnede bezig was bedacht ik me dat ik de oude Imelda (ze leeft nu nog) wil gaan uitwerken in mijn portret. Ze was vroeger een schoonheidsideaal, maar nu ze al ruim over de tachtig is verwelkt de pracht natuurlijk. Ze is berucht vanwege haar extravagante en luxe leventje dat ze leidde als presidentsvrouw, en nu wil ik haar afbeelden als een oude, verrimpelde dame met kwabarmen wiens schoonheid wegvliegt als een vlinder, terwijl ze zich krampachtig aan al haar luxeproducten vastklampt. Over die vlinder: ze wordt/werd ook wel "the steel butterfly" genoemd; metaal vanwege haar karakter en politieke bezigheden, een vlinder vanwege haar schoonheid. Die schoonheid vliegt weg, nu de jaren haar hebben ingehaald. Ik heb pas een paar dingetjes geschetst maar ik hoop dat het idee duidelijk is. Haar houding wil ik laten verwijzen naar de Sixtijnse Kapel, de plafondschildering van Michelangelo.

Een laatste dingetje: gisteren heb ik (voor het eerst van mijn leven) het Stedelijk Museum in Amsterdam bezocht. Veel dingen die ik niet echt interessant vind (groot abstract werk en industriële vormgeving) maar ook een paar mooie werken. Gekeken naar verschillende manieren waarop portretten gemaakt zijn - en je mag foto's maken! Wel voor eigen gebruik dus die zal ik niet hier op mijn blog plaatsen.

Dat was het wel weer voor deze week denk ik zo. Aankomende week is "Avans 200-week", omdat onze hogeschool 200 jaar bestaat. De reguliere lessen vervallen dan en we kunnen lezingen e.d. volgen, maar ik ga gewoon de hele week op de academie aan mijn zaakjes werken anders kom ik echt niet vooruit. Ik ga eens concrete dingen uitwerken voor mijn digitale uitgave, aan mijn storyboard werken, kleur- en materiaalexperimentjes voor mijn portret doen, onderzoek doen en nog vele andere dingen waar ik aan hoop toe te komen. Na die week hebben we nog één lesweek, dan een week vakantie (lees: zelfstandig heel veel werk verrichten) en dan is alweer deze eerste periode voorbij! Ik denk dat ik de volgende update zal plaatsen aan het eind van deze periode, want nu is het gewoon zaak dat ik dingen ga doen en uitwerken.

Katrupsdinges

Een eerste experimentje met aquarelpotloodjes. Erg fijn om mee te werken; iets tussen tekenen en schilderen in. Ik heb wel een beetje geknoeid, maar ach, voor een keertje mag dat ook wel, toch?

Modeltekenen en de eerste ideetjes

Alweer een paar weken verder met mijn nieuwe opleiding, ben ik al een beetje gewend aan deze onderwijsvorm. Het is vooral: tekenen, schilderen, schetsen, ontwerpen, creëren, maken, doen, doen, doen! In het doen ontdek je van alles. Je werkt richting een eindproduct, maar daar gaat het niet om, het gaat juist om het proces: welke keuzes maak je, waarom wil je iets op die manier verbeelden? Wij moesten voor SLB (Studieloopbaanbegeleiding, iets wat ik ook op de universiteit heb gehad, maar nooit echt gebruik van heb gemaakt - hier is het een verplicht onderdeel) een cv en zelfevaluatie maken, waarin je beschrijft wat je van het werk verwacht, waarom je voor de studie gekozen hebt, wat je sterkere en zwakkere eigenschappen zijn, wat je wilt bereiken en hoe je dat gaat doen. Best vreemd om zoiets te moeten beschrijven, maar het hielp wel.
 

Modeltekenen: haar opsteken

Modeltekenen: muts en bril afzetten

Iets wat ik wil leren: met verschillende, voor mij onbekende, materialen en technieken werken. Voor het eerst sinds jaren heb ik weer 'ns met houtskool gewerkt. Mijn eerste les modeltekenen vond ik zelf verschrikkelijk slecht gaan zoals ik al eerder beschreef. Nu gaat het steeds een beetje beter, al weet ik niet of het door mijn visuele inzichten komt of doordat ik dat houtskoolgedoe een beetje onder de knie krijg. Wat ik nog niet onder controle heb: vieze handjes na het tekenen. Dat spul geeft af. En omdat ik met zowel links als rechts teken is het soms wat moeilijk kiezen hoe ik mijn ezel neer wil zetten ten opzichte van het model. De laatste les modeltekenen vond ik op zich best redelijk gaan. Nu ging het niet om zo realistisch mogelijk of om expressies, zoals eerdere lessen, maar om het model in een zo grafisch mogelijke stijl neer te zetten. In kaders een beweging (die zij in stappen uitbeeldde) tekenen. Dit om het verbeelden te oefenen, deels in het kader van (ha! een flauwe woordgrap) het beeldverhaal dat wij gaan maken. Een deel van de opdracht is namelijk een beeldverhaal maken dat uit minstens tien beelden bestaat past in een spread van de NRC Next. Hierbij moeten we nadenken over de doelgroep, de lezer van de NRC Next, en de stijl waarop we een bepaald element van onze vrouw willen verbeelden. Op zich ben ik wel tevreden over hoe ik het model in kaders verbeeld heb, al heb ik haar onflatteus een beetje te stevig getekend. Grote tekenvellen zijn wel echt een bevrijding voor mij. Nooit meer A4tjes! Ofja, misschien een iets minder negatieve formulering: veel vaker grote vellen! En ik moet echt nog een keer fixeerspul gaan halen dat ervoor zorgt dat houtskooltekeningen niet gaan uitlopen. Modeltekenen bevalt me nu op zich wel, al vind ik het (logischerwijs) nog steeds veel moeilijker dan van een foto natekenen. Ik heb ook al een paar klasgenootjes en vrienden geportretteerd, en verschillende huisgenootjes hebben zich ook al aangeboden om model te staan/zitten. Aan modellen geen gebrek!

Mijn onderzoek naar Imelda Marcos is voortgezet. Ook voor een ander onderzoek, namelijk dat van de praktijk van de illustrator, ben ik aan de slag gegaan. Een ander onderdeel van de opdracht is het aanleggen van een onderzoeksdossier, en iedereen uit onze klas buigt zich over een ander onderwerp. Ik bekijk zelf het materiaalgebruik van hedendaagse illustratoren en of men steeds meer gebruik maakt van digitale technieken of niet, en wat men van die digitale omslag vindt. Een aantal behulpzame illustratoren heeft al uitgebreid op mijn vragen gereageerd, wat ik natuurlijk erg fijn vind. Onze docent zei: hoe meer informatie je kunt verzamelen, hoe beter!

Ik ben grote vellen (100 x 70cm) gaan gebruiken als schetsblaadjes. Van de volle vellen volgt een foto bij de volgende update, als het goed is. De foto waarop ik aan het tekenen ben is gemaakt door één van mijn klasgenootjes. In mijn grote dummy schets ik ook af en toe, maar dat boek gebruik ik voornamelijk voor al mijn gedachtekronkels, ideeën en dergelijke in op te schrijven. Ook maak ik er aantekeningen in en houd ik mijn huiswerk er in bij. Ik vind het best grappig om te zien hoe snel mijn ideeën over Imelda visueel gezien veranderd zijn.

Vandaag (15 september) heb ik met Adobe Photoshop nog wat geoefend en daarbij heb ik verschillende kleurexperimentjes gedaan. Dit vind ik één van de voordelen van digitaal tekenen: je kunt binnen korte tijd allerlei verschillende combinaties van stijlen, effecten en kleuren uitproberen, zonder dat dit betekent dat je met je definitieve tekening compleet opnieuw moet beginnen. Mijn laptop blijkt wel heel erg traag te reageren wanneer ik met grote bestanden werk. Nu heeft mijn laptopje al een paar jaar kuren, en doet hij het soms gewoon helemaal niet, maar ik weet niet of ik het kan bekostigen om op korte termijn een nieuwere/betere te kopen. Het intern geheugen en de grafische eigenschappen van mijn laptopje zijn niet echt geweldig, maar ik verwacht dat ik nog vrij veel werk digitaal zal moeten verrichten, dus ik zal er maar eens goed over na moeten denken.

Kleurexperimentjes met Photoshop

Naast de 'reguliere lessen', al weet ik niet of je het echt 'les' kunt noemen wat wij op maandag en woensdag hebben, volg ik ook Algemene Theorie (dit blok Politieke Filosofie) en Art & Technology. Dat laatste krijg je als student zodat je kunt wennen aan de technologieën waar men tegenwoordig mee werkt. Als illustrator moet je nu ook een beetje technische kennis hebben van applicaties en websites, van interactiviteit en dergelijke, zodat je in kunt spelen op de opkomende markt van digitale en interactieve boeken. Ik vind beide vakken (Politieke Filosofie en Art & Technology) erg interessant, maar bij het eerste kan ik echt meepraten en begrijp ik alles, terwijl ik bij die laatste me een dom a-technisch kind voel. Maar dat komt nog wel goed. Ik ga gewoon veel oefenen met de opdracht die we krijgen en we kunnen zelf aangeven wat we willen leren, dus zodra ik daar een beeld van heb wil ik dan ook van die mogelijkheid gebruik gaan maken. Een onderdeel van onze kwartaalopdracht is het maken van een digitale uitgave over je vrouw. Ik heb nog geen idee wat ik daarmee wil gaan doen maar ik heb al goede ideeën van klasgenootjes gehoord. Ik hoop dat ik daar binnenkort iets leuks voor kan bedenken.

Er is trouwens ook ontzettend goed nieuws! Ofja, eigenlijk is dit goed nieuws omdat er eerst ontzettend slecht nieuws was, dus je kunt je bedenken in welke zin ik hier blij mee zou moeten zijn. Na een paar uur durend bureaucratisch drama bij Universiteit Leiden heb ik eindelijk een nieuw Bewijs van Betaald Collegegeld kunnen aanvragen en dat kunnen afleveren op St. Joost. Ik ben dus nu ein-de-lijk officieel ingeschreven! Een hoop gedoe buiten mijn schuld om, maar ik moest het wel allemaal zelf maar zien te regelen. De volgende keer hoop ik op iets beters.

Er is nog meer goed (helaas niet gewéldig) nieuws, dat niets te maken heeft met mijn opleiding op St. Joost: de PvdA heeft 38 zetels weten te bemachtigen met de verkiezingen! Het zou helemaal geweldig zijn geweest als we de grootste partij zouden zijn geworden, maar hier ben ik toch ook best wel blij mee. Hoe de formatie nu moet gaan lopen, weet ik ook niet, maar ik ben benieuwd. Hopelijk komt er iets uit dat het wel de vier jaar vol kan maken. Daar hebben we als Nederland wel behoefte aan, lijkt me zo.

Dat was het dan wel weer voor deze update. Heeft u mijn creaties al gelikt op Facebook?

Eerste twee weken op St. Joost

Dag lieve mensen wier vakantie er hoogstwaarschijnlijk weer op zit. Net als die van mij. Ofja, ik ben eigenlijk alweer twee weken bezig. Met mijn nieuwe opleiding wel te verstaan. Alhoewel ik ook de hele zomer bezig ben geweest met mijn ambtenarenbaantje. Literatuurwetenschap heb ik nu afgerond; na mijn eindgesprek heb ik officieel mijn bachelor gehaald! Helaas niet cum laude maar wel met een gemiddeld cijfer waar ik trots op mag zijn, vind ik zo.

Maandag 20 augustus begon ik in het tweede jaar van de major Illustratie (bachelor Vormgeving) aan AKV St. Joost. Ofja, maandag was meer een introductiedag, en zoveel kreeg ik niet mee aangezien ik ANDERHALF UUR te laat was dankzij vertraging met de trein. Ik ken de NS, dus een half uurtje had ik wel ingecalculeerd, maar dit had ik nooit verwacht. Het resultaat: ik kom op de academie en heb geen idee waar ik heen moet, wie of wat. Meteen maar even gevraagd. De drie woorden die mijn dag typeerden: "weet ik niet". Op elke vraag die men mij stelde was dat het antwoord. Aangezien Avans mijn inschrijving nog moet verwerken had ik geen toegang tot het programma, tot Blackboard; tot niks. De andere studenten kende ik allemaal niet aangezien ik nieuw op de academie was. Ik kende het gebouw niet. Een geweldige start dus. Ik wist niet hoe het zat met kluisjes, met laadjes, met lokalen, met materialen, met minoren, met theorievakken, hoe de komende weken eruit zouden zien. Niets. Gelukkig kreeg ik die middag wel een paar blaadjes die het programma en de opzet van de opleiding verduidelijkten. Ook kregen we meteen al de opdracht voor het komende kwartaal. Dat gaf me een beetje houvast. Ik had al anderhalf uur gemist en het introductieprogramma zou alleen de ochtend beslaan, dus toen we 's middags vrij hadden kon ik al snel weer naar huis. Nog wel even gechilled en kennis gemaakt met een paar leuke mensen, maar toen vond ik het wel weer tijd om weer terug met de trein te gaan (en weer vertraging te hebben).

Jiang Qing a

Dinsdagochtend: weer vertraging. Hoezee. Aangezien ik de eerste week van mijn studie nog niet in mijn kamer kon moest ik elke dag heen- en terugreizen van en naar mijn ouders in Limburg. De eerste week kende een aangepast rooster. Op dinsdagochtend hadden we allereerst een lezing over beeldverhalen (die ik voor de helft mistte dankzij mijn vertraging - normaal kom ik echt NOOIT te laat. Wat is dit?). Tussen de lessen door en op alle overige momenten kun je gewoon zelf aan de slag. Dat vind ik best fijn op de academie: het is eigenlijk gewoon een groot atelier waar altijd wel iemand is, waar je materiaal kunt kopen en gewoon vooruit werken, je project verder uitdiepen.

Jiang Qing b

's Middags gingen we voor het eerst echt wat tekenen en creëren: we moesten van karton een vrouw verbeelden (onze kwartaalopdracht gaat over machtige vrouwen), in groepsverband. De eerste student maakte de romp en het hoofd, de tweede één of twee arm(en) en een attribuut en de derde het decor. Samen moest het dan een bewegelijk portret vormen. Mijn taak: de armen en het attribuut. De vrouw die wij kozen was Jiang Ching, de derde vrouw van Mao. Het portret hoefde niet echt te lijken, zolang het maar af te leiden viel wie het moest voorstellen. Het attribuut spreekt voor zich. De achtergrond, "haar achtergrond", is een podium, aangezien ze in haar jeugd actrice was. De ketting staat voor haar relatie tot Mao: ze zou "als een trouwe hond" zijn geweest.


Woensdag hebben we gepraat over de uitgeefindustrie en hebben we besproken wat een 'portret' in zou kunnen houden. Voor de rest niet echt veel gewerkt. Donderdag: vrij. Normaal hebben we op donderdag theorieles maar dat zou pas de week erop beginnen. Vrijdagmiddag mochten we het werk van derdejaars Illustratie en Grafische Vormgeving bekijken en daar feedback op geven. We waren best lief, hoor. We sloten de eerste week af met een borrel. In de tussenuurtjes heb ik al veel opgezocht, getekend en nagedacht over hoe ik de verschillende kanten van de opdracht wil gaan uitwerken. In het weekend ben ik verhuisd. Ik woon nu in een heel chill huis in Breda, dus yay! Niet meer elke dag om zes uur opstaan om me naar de trein te haasten.

De 27ste begon het 'echte' rooster pas. Ik heb van de maandag echter alleen het ochtendprogramma meegemaakt, omdat ik 's middags weg moest. Dat kon echt niet anders. De bedoeling was dat we één van de tien vrouwen uit zouden kiezen en daarmee verder zouden gaan. De vrouw die ik gekozen heb is Imelda Marcos, weduwe van voormalig president van de Filipijnen Ferdinand Marcos.

Epke in wording (let niet op kin, tanden, neus, ALLES eigenlijk)

Op dinsdag staan er in mijn rooster alleen maar 'studio-uren'. Dat wil zeggen dat er geen docenten naar je lokaal komen (want elke klas heeft zijn eigen lokaal en iedere student (tenminste, dat is bij ons jaar zo) een eigen tafeltje) om te doceren en je te begeleiden, maar dat er van je verwacht wordt dat je in die uren zelfstandig aan het werk gaat. Ik ijverig op naar school, was er net één ander iemand van mijn klas er. Tja. In het kader van "onderzoeken wat een portret is" ben ik (opnieuw, na een gefaalde versie) aan een portret van Epke Zonderland begonnen. Op de academie had ik een (voor mijn doen - ter vergelijking: de foto is geprint op A4-formaat) enorm vel papier gekocht en daar ben ik op begonnen. Met pen. Ik teken altijd graag met pen. Zwarte pen. Ik moet wel zeggen dat dat ontzettend veel werk is; het duurt wel een 'paar' uur voordat ik zoiets af heb. Het is ook nog niet af maar ik ben van plan er af en toe aan te werken. Ook al ben ik niet helemaal tevreden over hoe het nu uitziet, ik ben toch van plan het af te maken. De foto waarop ik de tekening baseer is van Pim Ras (zie hier).

mislukte zelfportretjes a

mislukte zelfportretjes b

De woensdagochtend werd gevuld met informatie over onderzoeken: hoe doe je dat, op een degelijke manier? Hoe vind je handig (beeld)materiaal? Woensdagmiddag was een historisch moment voor mij: de eerste keer modeltekenen! Al viel het wel een beetje tegen. Ik kreeg lamme armen en pijnlijke benen van het staan. Oh, en heb ik al eens verteld dat ik ruim een decennium al niet meer met houtskool gewerkt had? Het model zat heel keurig en werkte goed mee en maakte grapjes, maar om de één of andere reden was ik niet erg tevreden over mijn schetsen. Nu zeur ik alleen maar in de voorgaande zinnen, maar eigenlijk was het best leuk. En interessant om te zien hoe iedereen, vanuit een ander perspectief en met een andere tekenhand en -stijl, precies dezelfde vrouw anders neerzet. Van onze docenten kregen we de opdracht om voortaan elke dag minimaal één zelfportretje te maken, dat niet al te veel tijd in mocht nemen. Een paar minuutjes. "Terwijl de pasta aan het koken is" zei ze geloof ik. Langer mocht het niet duren.

Schilderschets van Imelda Marcos

Donderdag theoriedag. Vanwege mijn eerdere opleiding dacht ik iets te hebben uitgekozen dat ik nog niet gehad had: politieke filosofie. Ook vanwege mijn interesse in politiek leek me het een boeiend vak. Dat is het ook, en de docent is ontzettend geweldig. Mogen die twee woorden zo achter elkaar? Van mij wel. Maar het begin hield vooral veel herhaling in: Plato, de allegorie van de grot en de ideale staat. Voor mij redelijk bekende kost (gymnasium: KCV en Latijn, Literatuurwetenschap: Inleiding Literatuurwetenschap, Basisbegrippen Culturele Vakken, Wetenschapsfilosofie). Toch nog een paar kleine dingetjes geleerd die ik nog niet wist, maar voor de rest: ja. Jep. Uhuh.

Tijdlijn van haar leven + beeldonderzoek naar fashionista

Ook op vrijdag staan er studio-uren ingepland. Nog wel het één en ander gedaan die dag. Een soort van samenvatting van de afgelopen twee weken: mindmaps, veel schetsen, beeldonderzoek, frustraties rondom de inschrijving (Avans is mijn Bewijs van Betaald Collegegeld kwijtgeraakt!) en vooral: een compleet nieuwe school! Nieuwe mensen! Een nieuwe stad!