Eerste twee weken op St. Joost

Dag lieve mensen wier vakantie er hoogstwaarschijnlijk weer op zit. Net als die van mij. Ofja, ik ben eigenlijk alweer twee weken bezig. Met mijn nieuwe opleiding wel te verstaan. Alhoewel ik ook de hele zomer bezig ben geweest met mijn ambtenarenbaantje. Literatuurwetenschap heb ik nu afgerond; na mijn eindgesprek heb ik officieel mijn bachelor gehaald! Helaas niet cum laude maar wel met een gemiddeld cijfer waar ik trots op mag zijn, vind ik zo.

Maandag 20 augustus begon ik in het tweede jaar van de major Illustratie (bachelor Vormgeving) aan AKV St. Joost. Ofja, maandag was meer een introductiedag, en zoveel kreeg ik niet mee aangezien ik ANDERHALF UUR te laat was dankzij vertraging met de trein. Ik ken de NS, dus een half uurtje had ik wel ingecalculeerd, maar dit had ik nooit verwacht. Het resultaat: ik kom op de academie en heb geen idee waar ik heen moet, wie of wat. Meteen maar even gevraagd. De drie woorden die mijn dag typeerden: "weet ik niet". Op elke vraag die men mij stelde was dat het antwoord. Aangezien Avans mijn inschrijving nog moet verwerken had ik geen toegang tot het programma, tot Blackboard; tot niks. De andere studenten kende ik allemaal niet aangezien ik nieuw op de academie was. Ik kende het gebouw niet. Een geweldige start dus. Ik wist niet hoe het zat met kluisjes, met laadjes, met lokalen, met materialen, met minoren, met theorievakken, hoe de komende weken eruit zouden zien. Niets. Gelukkig kreeg ik die middag wel een paar blaadjes die het programma en de opzet van de opleiding verduidelijkten. Ook kregen we meteen al de opdracht voor het komende kwartaal. Dat gaf me een beetje houvast. Ik had al anderhalf uur gemist en het introductieprogramma zou alleen de ochtend beslaan, dus toen we 's middags vrij hadden kon ik al snel weer naar huis. Nog wel even gechilled en kennis gemaakt met een paar leuke mensen, maar toen vond ik het wel weer tijd om weer terug met de trein te gaan (en weer vertraging te hebben).

Jiang Qing a

Dinsdagochtend: weer vertraging. Hoezee. Aangezien ik de eerste week van mijn studie nog niet in mijn kamer kon moest ik elke dag heen- en terugreizen van en naar mijn ouders in Limburg. De eerste week kende een aangepast rooster. Op dinsdagochtend hadden we allereerst een lezing over beeldverhalen (die ik voor de helft mistte dankzij mijn vertraging - normaal kom ik echt NOOIT te laat. Wat is dit?). Tussen de lessen door en op alle overige momenten kun je gewoon zelf aan de slag. Dat vind ik best fijn op de academie: het is eigenlijk gewoon een groot atelier waar altijd wel iemand is, waar je materiaal kunt kopen en gewoon vooruit werken, je project verder uitdiepen.

Jiang Qing b

's Middags gingen we voor het eerst echt wat tekenen en creëren: we moesten van karton een vrouw verbeelden (onze kwartaalopdracht gaat over machtige vrouwen), in groepsverband. De eerste student maakte de romp en het hoofd, de tweede één of twee arm(en) en een attribuut en de derde het decor. Samen moest het dan een bewegelijk portret vormen. Mijn taak: de armen en het attribuut. De vrouw die wij kozen was Jiang Ching, de derde vrouw van Mao. Het portret hoefde niet echt te lijken, zolang het maar af te leiden viel wie het moest voorstellen. Het attribuut spreekt voor zich. De achtergrond, "haar achtergrond", is een podium, aangezien ze in haar jeugd actrice was. De ketting staat voor haar relatie tot Mao: ze zou "als een trouwe hond" zijn geweest.


Woensdag hebben we gepraat over de uitgeefindustrie en hebben we besproken wat een 'portret' in zou kunnen houden. Voor de rest niet echt veel gewerkt. Donderdag: vrij. Normaal hebben we op donderdag theorieles maar dat zou pas de week erop beginnen. Vrijdagmiddag mochten we het werk van derdejaars Illustratie en Grafische Vormgeving bekijken en daar feedback op geven. We waren best lief, hoor. We sloten de eerste week af met een borrel. In de tussenuurtjes heb ik al veel opgezocht, getekend en nagedacht over hoe ik de verschillende kanten van de opdracht wil gaan uitwerken. In het weekend ben ik verhuisd. Ik woon nu in een heel chill huis in Breda, dus yay! Niet meer elke dag om zes uur opstaan om me naar de trein te haasten.

De 27ste begon het 'echte' rooster pas. Ik heb van de maandag echter alleen het ochtendprogramma meegemaakt, omdat ik 's middags weg moest. Dat kon echt niet anders. De bedoeling was dat we één van de tien vrouwen uit zouden kiezen en daarmee verder zouden gaan. De vrouw die ik gekozen heb is Imelda Marcos, weduwe van voormalig president van de Filipijnen Ferdinand Marcos.

Epke in wording (let niet op kin, tanden, neus, ALLES eigenlijk)

Op dinsdag staan er in mijn rooster alleen maar 'studio-uren'. Dat wil zeggen dat er geen docenten naar je lokaal komen (want elke klas heeft zijn eigen lokaal en iedere student (tenminste, dat is bij ons jaar zo) een eigen tafeltje) om te doceren en je te begeleiden, maar dat er van je verwacht wordt dat je in die uren zelfstandig aan het werk gaat. Ik ijverig op naar school, was er net één ander iemand van mijn klas er. Tja. In het kader van "onderzoeken wat een portret is" ben ik (opnieuw, na een gefaalde versie) aan een portret van Epke Zonderland begonnen. Op de academie had ik een (voor mijn doen - ter vergelijking: de foto is geprint op A4-formaat) enorm vel papier gekocht en daar ben ik op begonnen. Met pen. Ik teken altijd graag met pen. Zwarte pen. Ik moet wel zeggen dat dat ontzettend veel werk is; het duurt wel een 'paar' uur voordat ik zoiets af heb. Het is ook nog niet af maar ik ben van plan er af en toe aan te werken. Ook al ben ik niet helemaal tevreden over hoe het nu uitziet, ik ben toch van plan het af te maken. De foto waarop ik de tekening baseer is van Pim Ras (zie hier).

mislukte zelfportretjes a

mislukte zelfportretjes b

De woensdagochtend werd gevuld met informatie over onderzoeken: hoe doe je dat, op een degelijke manier? Hoe vind je handig (beeld)materiaal? Woensdagmiddag was een historisch moment voor mij: de eerste keer modeltekenen! Al viel het wel een beetje tegen. Ik kreeg lamme armen en pijnlijke benen van het staan. Oh, en heb ik al eens verteld dat ik ruim een decennium al niet meer met houtskool gewerkt had? Het model zat heel keurig en werkte goed mee en maakte grapjes, maar om de één of andere reden was ik niet erg tevreden over mijn schetsen. Nu zeur ik alleen maar in de voorgaande zinnen, maar eigenlijk was het best leuk. En interessant om te zien hoe iedereen, vanuit een ander perspectief en met een andere tekenhand en -stijl, precies dezelfde vrouw anders neerzet. Van onze docenten kregen we de opdracht om voortaan elke dag minimaal één zelfportretje te maken, dat niet al te veel tijd in mocht nemen. Een paar minuutjes. "Terwijl de pasta aan het koken is" zei ze geloof ik. Langer mocht het niet duren.

Schilderschets van Imelda Marcos

Donderdag theoriedag. Vanwege mijn eerdere opleiding dacht ik iets te hebben uitgekozen dat ik nog niet gehad had: politieke filosofie. Ook vanwege mijn interesse in politiek leek me het een boeiend vak. Dat is het ook, en de docent is ontzettend geweldig. Mogen die twee woorden zo achter elkaar? Van mij wel. Maar het begin hield vooral veel herhaling in: Plato, de allegorie van de grot en de ideale staat. Voor mij redelijk bekende kost (gymnasium: KCV en Latijn, Literatuurwetenschap: Inleiding Literatuurwetenschap, Basisbegrippen Culturele Vakken, Wetenschapsfilosofie). Toch nog een paar kleine dingetjes geleerd die ik nog niet wist, maar voor de rest: ja. Jep. Uhuh.

Tijdlijn van haar leven + beeldonderzoek naar fashionista

Ook op vrijdag staan er studio-uren ingepland. Nog wel het één en ander gedaan die dag. Een soort van samenvatting van de afgelopen twee weken: mindmaps, veel schetsen, beeldonderzoek, frustraties rondom de inschrijving (Avans is mijn Bewijs van Betaald Collegegeld kwijtgeraakt!) en vooral: een compleet nieuwe school! Nieuwe mensen! Een nieuwe stad!